Schwalbe

 

Schwalbe is een theatercollectief bestaande uit zes spelers en makers. Ons werk is fysiek van aard. Iedere voorstelling vertrekt vanuit het lichaam. Het lijfelijke wordt op de spits gedreven en toont zich in extreme omstandigheden grillig en onvoorspelbaar. We vangen het live aspect en het onverwachte in een theatrale setting. Op de grens van theater en performance zoeken we naar echtheid.

 

Kader

In al onze voorstellingen ligt een fascinatie voor de mens in zijn meest basale vorm, ontdaan van alle opsmuk. We vragen ons af wie we zijn als beschavingsvormen, culturele codes en psychologische kaders wegvallen. In onze voorstellingen gaan wij op zoek naar nieuwe kaders en brengen we een andere kant van de mens naar voren. We pellen hem af zoals je een ui ontdoet van zijn lagen. Het is een terugkerend ritueel in onze voorstellingen.

Door een fysieke vorm te kiezen proberen we iets tastbaar te maken waar we normaal gesproken alleen over nadenken. Bij Schwalbe speelt vals stellen we de vraag in hoeverre we beschaafd zijn. In hoeverre onze huidige waardes in een andere context overeind blijven. Wie worden we als onze beschaving wegvalt? Door in Schwalbe speelt vals het spel als veilig kader voor een strijd te nemen ondervonden we hoe snel men zich in een strijd kan verliezen, hoe breekbaar ons beschaafd-zijn is.

 

Werkwijze

Na vier jaar lang met elkaar in de klas te hebben gezeten op de mimeopleiding aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten, zijn we als collectief verder gegaan. Onze voorstellingen zijn te zien in zowel binnen- als buitenland. Eens in de anderhalf jaar maken we samen een voorstelling. Daarbuiten is ieder van ons bezig met zijn eigen werk als maker en/of speler, zanger en zelfs meubelmaker. We zijn niet op grond van een gezamenlijk idee over theater begonnen, maar uit de behoefte om als groep iets te maken. Ideeën over de wereld verschillen zeer in de groep. We zoeken samen naar een compromisloze vorm. Hierbinnen zijn we altijd op zoek naar eenvoud. We vinden het mooi om iets ogenschijnlijk simpels uit te diepen tot het bot, tot het een metafoor wordt voor iets groters. In ons proces zoeken we naar een kernachtige vorm om via de associatie van de toeschouwer weer bij een veelheid terecht te komen.

Zoals we bij Schwalbe speelt op eigen kracht uitkwamen op het aanfietsen van een lamp. Op home trainers fietsen we, tot we niet meer kunnen, om de lamp die ons verlicht brandende te houden. Wat begint als een groepje fanatiekelingen op home-trainers eindigt in een strijd van leven of dood Zo groeit een op het eerste gezicht simpele handeling uit tot een scala aan associaties.

We zien het theater als een besloten ruimte waar mensen samenkomen. Wij zijn degenen die iets hebben voorbereid. Een daad die we met jullie willen delen. Die daad dient om te tonen en naar de oppervlakte te brengen wat doorgaans verscholen blijft door de omstandigheden waarin we leven.


 

 

Ontwerp: van Honing | development:qabana